‘Alle orde van de wijsheid is zacht en mild. Daarom moet de wijsheid meer nog dan de schoonheid van de schepping worden bemind; zij wordt door alle heilige zielen liefdevol erkend omdat men nooit genoeg kan krijgen van haar liefhebbende aanblik’
(De Operatione Dei, HvB)
Alweer ruim 800 jaar gelden dat Hildegard von Bingen in 1098 werd geboren in een dorp in de buurt van Alzey. Zij was het tiende kind in een adellijk gezin. Ze groeit op in een landelijke omgeving waar ze veel buiten is.
Al vroeg wordt duidelijk, dat zij een gevoelig kind is en vanaf haar achtste jaar krijgt zij onderricht van Jutta von Sponheim op de kloosterschool van een benedictijnenklooster. Zij wordt al jong voorbereid op een leven als geestelijke.
Op de drempel van de 12e eeuw belandt zij in een roerige periode met veel politieke en religieuze spanningen.
Op 17 september 1179, Blauwe Resonante Hand in de golf van de Rode Draak, overlijdt zij.
Laten we op haar sterfdag eens kijken naar haar omschrijvingen, waarin je de kwantumwereld herkent.
‘Natuur lezen’
Hildegard hoorde de ‘stem van God’ in haar visioenen.
Hildegard was een groot kenner van de natuur en ze deed daarover ook veel onderzoek, uiteraard aangepast aan de mogelijkheden van haar tijd. Zij was daarin héél origineel en gebruikte methoden, die haar tijdgenoten over het hoofd zagen.
‘Natuur lezen’ was voor haar zo’n methode. Zij werd in haar tijd gerespecteerd als de beste dier- en plantkundige.
Hildegard heeft een interessante kijk op de natuur.
Zij ziet de hele macrokosmos en dus ook de microkosmos van het menselijk Lichaam doordrongen van een uniforme kracht : de sanctus viriditas, dat je kunt vertalen als ‘heilig groen’. Dit heilige groen zit overal: in planten, dieren, stenen, water, in het menselijk Lichaam en zelfs in de menselijke ziel. Ze schrijft over dit heilig groen als de hartskracht van hemelse geheimen:
‘O, alleredelst groen, dat wortelt in de Zon en straalt in heldere lichtheid binnen de kring van het draaiend rad, dat de heerlijkheid van het aardse niet raakt: omarmd door de hartskracht van hemelse geheimen kleur je als het morgenlicht en vlam je als de gloeiende zon. Jij groen bent omsloten door Liefde’
Beetje moeilijke taal misschien, maar wanneer je even de tijd neemt om het op je toe te laten komen, voel je haar diepe besef van dat alomtegenwoordige groen en haar worsteling om dat in aangepaste taal naar buiten te brengen.
Het Vuur
Nog een mooi fragment van haar, waarin je de stroming van het Leven herkent. Een prachtige omschrijving van Vitaliteit!
‘Ik ben het geheime Vuur in alles, alles is van mij doortrokken, en als de levensadem in mensen, de ademtocht van laaiende vlammen, zo leven de wezens en zij zullen niet sterven, omdat Ik het ‘Leven ben.
Ik licht op als goddelijk Vurig Leven boven het rijpende korneveld, ik vlam in het schijnsel van de schemering, ik brand in zon, maan en sterren, als het leven in huis ik heimelijk in het geruis van de wind en houd ik alles bezield samen’
Kwantum?
Nog een laatste fragment, waarin je kunt opmerken dat Hildegard een voor haar (onze?) tijd een opvallende perceptie van genezen had. Haar heldere geest nam waar hoe de ‘groene kracht’, de ‘viriditas’ de helende kracht is.
Had zij al zicht op hoe kwamtum werkt? Dat je alleen de verbinding met de kwantumwereld tot stand hoeft te brengen om de oude informatie te laten verdwijnen en nieuwe informatie te downloaden? Echt een dag om bij haar op de koffie te gaan…
‘O, helende kracht die zich een weg baant! Alles doordring je, in de hoogte, op aarde, in de afgronden overal, jij voegt en sluit alles ineen. Door jou drijven de wolken, zweven de hemelen, druppelen de stenen van vocht, doen de bronnen hun beken opborrelen, door jou ontspringt het verfrissende groen aan de aarde! Je voert ook mijn geest naar de verte, Jij waait je wijsheid in hem en met de wijsheid de vreugde!’
En nog véél meer van die wonderschone pareltjes…
Delft, 17 september 2012 – Gele Galactiche Mens – Met al mijn Aandacht balanceer in de Innerlijke Ruimte. Zo waarborg ik ‘de groene Kracht’.
