Onze Verbondenheid met de Aarde en Natuurlijke principes zijn vreemde en onzekere abstracties geworden.
Onze emoties lijken daarbij de enige houvast in een uiteenvallende werkelijkheid.
Slechts wanneer we voorbij dergelijke emoties kunnen reizen, kunnen we verbinding aangaan met Wijsheid en Moed: met de Aarde en Haar Dragende Kracht.
Pas dan zullen we in staat zijn om nieuwe Natuurlijke patronen te ontwikkelen.
Een reus voel ik mij, wanneer ik hem een hand geef.
Zijn lichte bruine huid en kleine ogen liggen in de schaduw van zijn hoed.
Hij gebaart mij te gaan zitten. Ik vouw me op in kleermakers zit. Hij lacht om mijn gekronkel met mijn lange benen. In de stilte erna begint hij zachtjes te neuriën.
Hij pakt mij handen in zijn handen en zegt zacht: ‘Dice gracias’
‘Gracias’, antwoord ik.
‘Tu es mi familia’, jij bent familie van mij, ‘dice gracias’
‘Gracias’
Ik kan zijn eigenheid voelen. Terwijl ik in zijn ogen kijk, vertelt hij mij over de geschiedenis van de Aarde en de mensen. Bij iedere subtiele pauze zeg ik aandachtig ‘Gracias’.
Onafgebroken verder reist hij met mij, een werkelijkheid voorbij onze ogen en onze woorden.
Soms is het tijden stil, dan weer neuriet en spreekt hij.
‘Gracias’, zeg ik, nadat hij tenslotte zijn voorhoofd tijdloos tegen dat van mij houdt.
Een Magisch Moment van Eeuwigheid.
Hij laat mij de Wijsheid van ‘Gracias’ voelen.
(september 2008)
Onze tijd van indrukwekkende drijfkrachten
Wat drijft ons?
Enerzijds is er een sterk gevoel van ‘we raken iets kwijt’, gevoelens van onmacht, boosheid en terugtrekken in oude, bekende patronen. Wrok om een gevoel van tekort hebben en tekort gedaan worden, waardeloos zijn.
Anderzijds is er een sterke en onstuitbare duwkracht merkbaar, die streeft naar koersverandering, naar Verbondenheid met de Aarde en Natuurlijke principes.
Door de bijzondere planeetovergangen is er veel instroom van informatie, die voorstuwt, helpt loskomen en vertrouwen aanreikt om de vrije vlucht in het onbekende te maken.
Zijn deze drijfkrachten Tegengestelden?
We kunnen steeds opnieuw de keuze maken: laten we ons leiden door gevoelens van verlies, onveiligheid en tekort of stellen we ons open voor de duwkracht van koersverandering. Laten we loskomen toe?
Ligt er iets Verborgen tussen deze Tegengestelden?
Laten we gaan kijken.
Wat drijft het alledaagse?
Het toenemende wantrouwen leidt tot een enorme verstolling van de Levenskracht. Wantrouwen jegens politici, regeringsleiders, buurtgenoten, collega’s… Hoe begrijpelijk en wellicht terecht ook: het leidt tot verstolling en stagnatie van het leven. Ressentiment en wrok geven een crisis van vitaliteit.
Besef, dat emoties veeleisend zijn: ze dringen voortdurend om voorrang en hebben de neiging aanwezig te willen blijven.
Veel van onze onderlinge verbindingen worden op voorwaarden aangegaan, de gun-factor moet zich verhouden tot handel. Er is een tendens om je eigen habitat krampachtig te waarborgen ten koste van anderen: mens, dier en planeet.
We zijn in de greep van oude, langlopende en evolutionaire patronen van veiligstellen.
Waar rust gevraagd wordt om de eigen energie te verzamelen, zodat het natuurlijke proces zich kan ontvouwen, wordt onze aandacht voortdurend getrokken door slimme media technieken om aan onze geest geld te verdienen: opdringerige reclames, app’s die ons denkvermogen overnemen en aanbod van versimpelde voorstelling van complexe zaken. Steeds meer gaan we samenvallen met de kunstmatigheid van de techniek, zonder dat we merken, dat we onze Natuurlijkheid kwijt zijn geraakt. Onze Verbondenheid met de Aarde en de Natuurlijke principes is abstract geworden, laat staan dat je weet hoe je die verbinding maakt.
Onze Waardigheid staat op het spel.
Wat drijft de grotere bewegingen?
Even terug: december 2012 was er een unieke planeetovergang. Een nog ongekend ‘radiosignaal’ uit de bron van ons universum kwam naar onze planeet. Deze vorm en samenhang van informatie had onze planeet nog niet eerder bereikt.
Dit is wat het ‘einde van de oude kalenders’ betekende: een volstrekt nieuwe informatie, die de oude informatie van vóór 2012 zal overschrijven (kalenders van de Tolteken).
Intussen zijn we ruim 4 jaar verder en iedere huidige samenstand van planeten bouwt voort op de ontstane opening van 2012. Steeds meer informatie, samenhang en een sterkere werkingskracht om de oude informatie te overschrijven. Alles is bedoeld om méér helderheid te verkrijgen en om vol vertrouwen en ongemerkt langs de verstollende en imploderende krachten te glippen. Met een cold eye het bedrog opsporen en een andere realiteit gaan bereizen en beLichamen. Zoals de Wolven dat kunnen.
Wat ligt daar Verborgen?
Besef, dat het absoluut de bedoeling is om voorbij emoties te reizen: zoals onmacht, wrok en tekort. Emoties die je beschikbaar maken voor anderen met dezelfde emoties en zo samen enorme bubbles van verstolde emoties vormen. ‘Neerwaartse gezelligheid’, noemde een Reisgenoot dat eens. Deze bubbles op hun beurt vormen weer de perfecte voedingsbodem en beschikbaarheid voor entiteiten, die altijd betrokken zijn geweest bij onze Aarde: zich voedend met onze emoties en misbruik makend van onze creativiteit en vitaliteit.
Zo worden we lege hulzen, speelballen van energiezuigers, karikaturen van autonomie.
De Dragende Kracht van de Aarde
Wat ligt er Verborgen?
We hebben gezien, dat onze huidige emoties van verlies en tekort een zware wissel trekken op onze gezamenlijke doorstart en vitaliteit. Onze Verbondenheid met de Aarde en Natuurlijke principes zijn vreemde en onzekere abstracties geworden. Onze emoties lijken daarbij de enige houvast in een uiteenvallende werkelijkheid.
Slechts wanneer we voorbij dergelijke emoties kunnen reizen, kunnen we verbinding aangaan met Wijsheid en Moed: met de Aarde en Haar Dragende Kracht.
Pas dan zullen we in staat zijn om nieuwe Natuurlijke patronen te ontwikkelen: Natuurlijke cyclische patronen van ontstaan, groei en afsterven, uit respect voor het Levensprincipe.
Eenmaal los van emoties ontwikkelt je cold eye: je zal zien wie of wat Natuurlijke patroon ondersteunt en wie een bedrieger is. Je zal het zien op het moment, dat je geen afhankelijkheid, geen needyness, geen bevestiging meer zoekt in je relaties.
Hoe minder emoties, hoe méér onderscheidend vermogen. Clear sight.
‘Dice Grazias’
De Aarde vraagt ons om ondersteuning in de toekomst te zoeken.
In plaats van omzien en achterblijven richt je je blik 180 graden de andere kant op: op de Dragende Kracht van de Aarde.
Word je bewust van de geschenken, die de Aarde en het alledaagse geven. Ga voorbij het tekort en leer deze geschenken opmerken. Oefen je in Dankbaarheid voor de giften van de Aarde en haar Bewoners: mens en dier.
Doe je best om ‘vanzelfsprekendheid’, ‘ik heb er echt op’ en ‘pakken wat je pakken kan’ om te zetten in Dankbaarheid.
40-Dagentijd
Is Dankbaarheid dan de belangrijkste kracht voor de toekomst?
Het is geen eenvoudige weg: ontevredenheid en wrok liggen op de loer en worden urgent opgedrongen.
Kun je zwelgen in Dankbaarheid, zodat je de realiteit en handelen uit het oog verliest? Als een wegvlucht?
Dankbaarheid voor de giften van de aarde, van mens en dier, van ervaringen, van gevonden Mogelijkheden.
Is dat wat ons het gevoel van ondersteuning en gedragen worden kan geven? Een nieuw Fundament?
Ik onderzoek het opnieuw in de komende 40 Dagentijd, voor mij een tijd gevuld met intens contact met de Aarde en de Drie Maria’s.
Als geen ander wisten Zij hoe een samenleving op drift te ondersteunen naar een volgende realiteit: Leven – Dood – Leven.
‘Dice Grazias’
Delft, 23 februari 2017 – Blauwe Lunaire Aap – ‘Toegewijd aan de Grotere Bewegingen volg ik het spoor voorbij verstollende emoties. Met een ‘cold eye’ doorprik ik de klucht van tekort en beLichaam Dankbaarheid’
