Touwlava (IJsland2014)

 

Zonder strijd vindt de lavastroom haar weg, een stil manifest verzet tegen de verstolde vormen van weleer. Een nieuwe laag, nieuwe vruchtbaarheid, nieuwe samenstellingen.

Langzaam volg ik mijn voeten over de gestolde IJslandse lava: ik zie de ribbels van het trage stromen. Mijn denken valt stil, er komt ruimte voor vertragende gedachten. De ribbels voelen ruw en rond tegelijk. Er welt een krachtig gevoel op van binnenuit: volhardend, onverstoorbaar, onwankelbaar.
Even later bungel ik met mijn blote voeten in een onpeilbaar diep spleet in het lavaveld. Mijn voeten tasten verlangend uit naar de diepte, de warmte, het vuur, het vloeibare. Meters lange benen krijg ik. Verder en verder, het vormeloze tegemoet.
Een paar dagen later, wanneer ik de vulkaan beklim en uiteindelijk de sneeuwvelden betreed, kan en durf ik er in op te gaan: de duizelingwekkende kracht van Lava.

Wanhoop en wanorde

De impressie van Lava heeft mij niet meer verlaten.
Juist nu, nu we doorheen een enorme chaos gaan van verval, van een uiteenvallende samenleving, imploderend patriarchaat met ‘witte mannen’, die elkaar de kop inslaan en de neiging tot een steeds grotere wanorde.
Dat wanorde inherent is aan verandering, dat de bruikbare energie van mensen, van onze planeet en organisaties afneemt, kan ons wanhopig stemmen.
Dat dat niet zo hoeft te zijn, daar wil ik met je over praten.

Entropie

In plaats van te wanhopen moeten we eerst entropie beter gaan leren begrijpen.
Entropie is een wetmatigheid in de Natuur: zodra leven ontstaat, begint entropie: uiteenvallen van het systeem of het lichaam om bruikbare energie weer vrij te maken voor een volgende cyclus.
Gelukkig maar: anders beleven we ongebreidelde groei, zonder dat er energie vrijkomt voor verandering. Herken je het? Sterven begint bij geboren worden.
Onze kunstmatige economie bijvoorbeeld ontkent het natuurlijke principe van entropie. Groeien, groeien, het is onnatuurlijk.

Lava en Levenskracht

Nu we dan toch in die wanorde zitten: hoe reizen we daar zodanig doorheen, dat we de bruikbare energie die vrijkomt herkennen en verzamelen voor nieuwe gedachten en vormen?
Na thuiskomst uit IJsland begint Bardabunga zich onstuimig te roeren: weken lang spuwt de vulkaan Lava uit, die in traagstromende linten en stroperige stromen de omringende vlakte bedekt. Ik zit met mijn neus op het scherm de filmpjes te bekijken. Poehee… mijn voeten en weer meterslange benen kietelen van plezier. Daar is het weer! Die ontzagwekkende, onverzettelijke en vastberaden stroom vanuit de Aarde!
Pure Levenskracht! Tegelijk vernietigend en vernieuwend.
De drang om te vernieuwen, tevoorschijn komen, ongevormd nog, alleen pure onstuitbare levenskracht vanuit de Aarde.
Zonder strijd vindt de lavastroom haar weg, een stil manifest verzet tegen de verstolde vormen van weleer. Een nieuwe laag, nieuwe vruchtbaarheid, nieuwe samenstellingen. Om te weten hoe je het beste kunt reizen, doen we een 180-graden experiment.

Een 180-graden experiment

Laten we een 180-graden experiment doen: 180 graden de andere kant op, even weg van de wanorde en chaos, van wat je dacht dat ‘waar’ was. Kijken naar een mogelijke realiteit, die zich kan voordoen.
Kun je je dan bewust worden van die onstuitbare oerkracht van Lava in onze samenleving? Zie je er uitingsvormen van? Ga je iets herkennen?
Zie je mensen, die een stil en manifest verzet voorleven en fundamentele keuzes maken?
Zie je mensen, die vasthoudend hun gang gaan, zonder noodzakelijk podium en onverstoorbaar werken aan het laten sterven van oude vormen, de energie weer terugverzamelen en vervolgens weer laten samenvallen in iets nieuws?
Kortom: begin je de Levenskracht van Lava te herkennen?

Alledaags

We hebben gezien, dat wanorde en chaos natuurlijke principes zijn en bij het leven horen. Beter dan te wanhopen, verdiepen we ons in de Oerkracht van Onstuitbaar Lava en proberen we uit alle macht om haar Levenskracht te voelen, te herkennen en in ons op te nemen. Dan kunnen we zonder strijd en vrees een manifest verzet voeren, heel eenvoudig in je alledaagse leven, toevallige ontmoetingen en werkzaamheden. Goed de andere kant opkijken dus.

Denkraam

Hoe zou het zijn, wanneer die magische kracht van Lava het levende en verbindende fundament van onze samenleving zou zijn? Daar wil ik graag over nadenken. Niet wanhopen dus, maar goede filmpjes kijken!

Delft, 15 december 2016 – Rode Planetaire Draak – ‘Ik ontwikkel mijn verbinding met de Aarde, zodat ik mij kan voeden aan de Levenskracht van Lava. Zo koester ik mijn Oervertrouwen en geef ik Geboorte aan een nieuwe samenleving’

Onstuitbaar Lava – hoe de Aarde ons helpt doorheen de chaos