De niet aflatende toestroom, die iedere keer weer op je toekomt. Iedere keer weer, tótdat je het herkent, en aanraakt, een kusje geeft. Dan wordt het voor jou. Dan kun je Dankbaarheid voelen.
’s Avonds om kwart voor 12 tref ik mijn Reisgenoot Bruno aan de duinrand. We laden onze spullen op de fiets en doorkruisen de duinen. Het is donker, Nieuwe Maan. Ons Vuurtje aan de vloedlijn brandt warm en levendig. Dan wordt het Stil. Het schoolreisjegevoel van de middag en avond zakt langzaam weg. Ik open de Heilige Richtingen voor onze queeste om voorbij de Onmogelijkheden te verkennen.
Er is nauwelijks wind. De golven van het getij zijn ver weg. Stil en zacht is de nacht, vol van Geleidelijkheid en Timing. Er opent zich een magische Ruimte.
De bewegingen van de witte golfkopjes, het geluid van het Water, de Horizon die te raden blijft… het zijn de ingrediënten, die ons meevoeren naar Far Beyond.
In de nacht draait de wind naar het westen en voert in de ochtend mist aan over het strand.
Kijken en ogenschijnlijk niets zien. Weten waar de Horizon is en weten dat we die op enig Moment weer zien. Ga ik wachten? Of vraagt dit een andere state? Een andere waarneming?
Stil kijk ik naar de subtiel veranderende vergezichten. Heel geleidelijk wisselen de decors. De luchten, het waterspel, voortdurende verandering van licht en richting, van samenvallen en ontmoeten, van begin en eind. Een eindeloze kleurschakering in de grijze, witte en blauwe stroming, mesmerising...
Over Eb
Er zijn momenten, dat de Kou mij parten speelt. Ik ontwikkel een ritme van bewegen en kijken, eten en drinken. Toch wordt het op enig moment lastig. Een dip. De kou gaat mij afleiden. Ik maak een lange wandeling met Marc. We verwarmen elkaar in een mooi gesprek. We komen weer terug bij onze Keuze voor vandaag. Hoe belangrijk is een vastberaden Keuze…
Een bestaan van pionieren en verkennen trekt aan mij voorbij. ‘Gewoon doorlopen’, hoorde ik op een ochtend, van binnenuit, toen ik merkte dat ik alleen was overgebleven. Mijn voeten en de impuls volgend. Vertrouwen, Weten, Contact… en Liefde voor de Schepping.
Over Vloed
De Vloed komt op. Ik hoor het aan het geluid. Ik voel het aan de magie. De Horizon gaat vertellen. Geduldig kijken we naar de naderende Vloed. Meegenomen in de golvende beweging van af en aan. Tuimelen en uitdrijven, zichtbaar en onzichtbaar. In- en uitademen. Leven geven en Leven terugnemen. De dynamiek van Geleidelijkheid en Timing. De niet aflatende toestroom, die iedere keer weer op je toekomt. Iedere keer weer, tótdat je het herkent, en aanraakt, een kusje geeft. Dan wordt het voor jou. Dan kun je Dankbaarheid voelen.
Wanneer je de toestroom herkent èn kust.
De Vloed raakt onze voeten aan en onze voeten raken de Vloed aan.
De avond
De wind is gaan liggen, de luchten kleuren met strepen roze, het water is zilver. Ik herken één van de talloze foto’s van Bruno van de Horizons. De Schemering brengt grote Rust na de heldere ervaring van de Vloed. De kou is een onderdeel van mijn Nu geworden. Het speelt geen rol meer. Dan gaat het licht weg en steken we het Vuur weer aan. We praten wat en stilaan voel ik een soort weemoed om deze bijzondere wereld Aan Zee en de Horizon weer te verlaten. Ik voel een onuitsprekelijke Ruimte in en om mij heen. Beyond Words. Een bekende wereld. Een wereld, zoals het Oorspronkelijk is bedoeld.
Het Vuur gaat langzaam uit. Wat kon worden gedaan, is gedaan.
We kunnen daar de vruchten van plukken.
Ik sluit de Heilige Richtingen en bedank mijn Reisgenoten en de Onzichtbare Werelden.
Delft, 12 april 2013 – Blauwe Resonante Storm – ‘Wanneer ik mij afstem op wat de Horizon mij wil vertellen, kan ik van binnenuit gewaarworden, hoe de werelden toegankelijk zijn’.
Beyond words, en je hebt er toch woorden aan kunnen geven. Dank.
Lieve Lie,
wat heb je dit mooi verwoord.Dank je wel. Ik ben blij dat ik even mee heb kunnen voelen in liefde en overgave aan het komen en gaan van het water.Een tijdloos moment.
Tranen in mijn ogen als ik je woorden door mijn hart laat gaan.Dit is waar het in essentie voor mij over gaat: voorbij de dagelijkse realiteit waarnemen wat er in de onderstroom van het leven altijd gaande is, elke dag weer, ieder uur weer, ieder moment weer. Magische ervaring! Mooi dat je het hebt willen delen.Dank.