Shekinah: de Vrouwelijke Aanwezigheid van God

… onze verbinding met de Shekinah geeft ons toegang tot de Kwantumruimte…
In de aanloop naar de 10 Heiligste Dagen van de Joodse kalender (dit jaar: 16/9 – 26/9) is het aantrekkelijk om ons te verdiepen in de Shekinah, de Vrouwelijke Aanwezigheid van God, in de Joodse traditie het Vrouwelijke Aangezicht van God genoemd.
Daardoor krijg je meer toegang tot de universele betekenis van deze traditie en gebruiken, en zèlfs tot informatie rond DNA en de toegang tot de kwantumruimte. Een interessante zoektocht …

Ancient Life Science: Lezen in oude teksten

Om de Shekinah te leren kennen, is het belangrijk om verbinding met Asherah te zoeken.
Ze wordt genoemd in de Joodse Bijbel. Daar lees je over Eliah, die op de berg Carmel de Baäl priesters uitdaagd om te zien wie de echte god is. Wie het eerst Vuur krijgt in zijn vuurvat, dat is de èchte god. Er worden drie altaars gebouwd: één voor Asherah, één voor Baäl en één voor Yaweh, de god van de Joden. Eliah heeft het eerste Vuur in zijn vuurvat door een blikseminslag. Vervolgens worden de 450 Baäl priesters vermoord, de 400 priesters van Asherah echter niet. In de tekst lees je niets over de gevolgen voor de priesters van Asherah. Dit is één van de weinige passages in de Joodse Bijbel, waar de Vrouwelijke Aanwezigheid van God wordt erkend.
Verder is bekend, dat in de Tempel van Jeruzalem er een aanbidding van Asherah was.

In de Zohar wordt de Shekinah de Goddelijke Aanwezigheid genoemd.
De Zohar is de grondslag van de Joodse mystiek en de Kabbalah. In de teksten over de Shekinah vind je wonderschone mooie teksten over de balans tussen de Vrouwelijke en Mannelijke aspecten van God. De benadering van de Vrouwelijke Aanwezigheid van God in de Zohar is heel anders dan die in onze Bijbel en de Talmud. In ònze Bijbel is God beslist mannelijk, in de Tamud werd de Vrouwelijke Aanwezigheid van God als demonisch beschreven. De Talmud is rond 350-1000 opgetekend, zowel in Babylonië als in Jeruzalem.
Het demonische denken kun je nu beter plaatsen in de context.

Shekinah en de Tempel

De Shekinah wordt gezien als de fysieke, Vrouwelijke Aanwezigheid van God op de Aarde. De Belichaming.
Ze wordt in verband gebracht met de Wolk, die boven de Tent van Samenkomst hing, toen Mozes de berg Sinaï beklom. Na zijn ervaring met het Aangezicht van God, bouwt Mozes een kist voor de wetstafelen en zo ontstaat de Ark van het Verbond. De Ark van het Verbond representeert de Vrouwelijke Aanwezigheid van God, de Shekinah, de beschermster van de Joden tijdens hun reis in de Exodus. Toen eenmaal de tabernakel werd gebouwd, vond de Shekinah een tijdelijke plaats om in te wonen. Toen Salomo de eerste Tempel bouwde (circa 900 v Chr) vond de Shekinah vast onderdak in het Heiligste der Heilige. Eénmaal per jaar, op Grote Verzoendag, betrad de Hogepriester deze Ruimte en kwam in contact met de Shekinah, het Vrouwelijke Aangezicht van God. Na de verwoesting van de eerste Tempel werden de Joden weggevoerd naar Babylon en de mensen beleefden, dat de Shekinah mèt hun in ballingschap was. De Joden geloofden, dat wanneer Shekinah géén eigen woning had, God hen verlaten had. Na 72 jaar ballingschap keren de Joden terug uit Mesopotamië, waar zij en hun priesters in contact zijn geweest met de plaatselijke gebruiken, oa het monotheïsme van de Zoroasters en de verëring van Inannah, die naast haar  ‘zachte’  kant ook een uitgesproken verwoestende kracht heeft (vgl Kali en Seghmet). Toen ook in 70 na Chr de tweede tempel werd verwoest door de Romeinen, had de Shekinah geen eigen woning meer en beleefden de Joden het vertrek van God uit hun midden. Er was immers geen woning, geen altaar meer.

Shekinah: inwonend in het eigen Lichaam – Belichamen

Na deze indrukwekkende ervaring gingen de rabbijnen anders denken over de Shekinah.
Zij realiseerden zich, dat ieder altaar of iedere heilige plaats uiteindelijk verwoest zal worden. Het idee van de Skekinah verbonden met een gebouw of een plaats werd verlaten en men verplaatste de Vrouwelijke Aanwezigheid van God naar binnen, in het eigen Lichaam, iets wat in oude teksten worden beschreven als Belichamen. Op dit moment van verschuiving van Bewustzijn (een evolutionaire sprong!) over de Aanwezigheid van God, begonnen ook de Grieken te spreken over Zij, wanneer zij spraken over die Heilige Geest, die binnenin hen woonden.
Beide tradities pikten de informatieverschuiving over de Shekinah op.

In deze periode ontstond ook het gebruik om op de avond van Sjabbat de Shekinah uit te nodigen, in het eigen huis, prachtige metafoor voor het eigen Lichaam.

Kabbalah en Hebreeuwse letters: Levenskracht

Er is een connectie tussen de Shekinah en de Hebreeuwse letter He, de vijfde en een vrouwelijke letter.
Deze vijfde letter staat voor de Levensadem, die de 5 elementen van de natuur ‘aanblaast’. Je kunt het zien als het vitale, universele magnetisme, dat alles schept tot vormen. Het is de letter, die het sterkst verbonden is met leven geven en leven teruggeven: onze eerste en laatste adem. Tussen die adembewegingen ‘woont’ de Vrouwelijke Aanwezigheid van God. Omdat de adem verbonden is met het levengevende principe is men de Shekinah gaan ervaren als een Premordiale Moeder, waaruit alles ontstaat en waar alles naar toe terugkeert. Deze terugkeerbeweging wordt in de Joodse traditie Teshoewa genoemd. Je keert daarbij je eigen gelaat weer terug naar de Aanwezigheid van God.
Teshoewa is het centrale thema van de 10 Heiligste Dagen in de Joodse kalender.

In de naam YHWH zie je tweemaal de letter He. In de Kabbala zijn er twee sefirot, die verbonden zijn met de He: Binah en Malkuth. Beiden representeren zij de Vrouwelijke Aanwezigheid van God: de Hogere Shekinah, en de Lagere Shekinah. Beide sefirot zijn verbonden met het Levengevende en Levennemende principe. De Binah verbonden met de Goddelijke Adem vanuit de Kosmische Baarmoeder, de Malkuth verbonden met de elementen, de Aarde en het Lichaam, de Fysieke Baarmoeder.

Het Levengevende en het Levennemende principe

In essentie zijn deze universele principes Vrouwelijke principes.
Met de komst van Nieuw Leven en het verdwijnen van Oud Leven, of dat nu fysiek is of een universum, een kosmos (Grieks) of van Bewustzijn, daar is de Vrouwelijke Aanwezigheid van God, de Shekinah.
Juist in ons tijdsgewricht, waarin we met de komende conjuncties in december een enorme kwantumsprong kunnen maken, wordt het voor pioniers en vernieuwers belangrijk om zich opnieuw te verbinden met de Shekinah, als toegang tot de talloze Nieuwe Mogelijkheden, die gerealiseerd willen worden voor een Vitale SamenLeving.

Grote Verzoendag en de Shekinah

Op Grote Verzoendag, na 10 dagen van inkeer en Teschoewa, betrad de Hogepriester met zijn borstkleed met de twaalf kristallen het Heilige der Heilige en aanschouwde de Ark des Verbonds, de verblijfplaats van de Shekinah. Nadat hij eerst de zondebok met alle verstoringen van het afgelopen jaar de woestijn had ingestuurd, bad hij om weer bijgeschreven te mogen worden in de boeken van God: om weer terug te keren naar de Oorspronkelijke Bedoeling, Teschoewa. Door de enorme uitwisseling tussen zijn borstkleed met de kristallen en de Shekinah ontstond een opschoning van DNA en werden de bloedlijnen èn de samenleving hersteld van onzuiverheden, een groots moment van herschrijven van kwantuminformatie van oerprincipes. Met het verdwijnen van de Tempel, de Ark en de bijzondere jaarlijkse taak van de Hogepriester verdween óók de Oude Kennis hoe DNA, bloedlijnen en een samenleving te vitaliseren: Vitaal SamenWerken. Deze Kennis wordt weer toegankelijk voor wie Haar zoeken.

Delft, 28 augustus 2012 – Gele magnetische Mens – ‘Ik voel me vrij om uit Oude Wijsheid, nieuwe wetenschap en Herinnering te putten om zo het Bewustzijn over Levenskracht en Vitaal SamenWerken uit te breiden’

Facebook

Google

Twitter

Linkedin