Het wordt 4 mei, het wordt 5 mei. Siebe Dirk schrijft een gedicht. Slachtoffers en Daders komen weer tot leven. Veel slachtoffers. En Daders. Nu ook Daders, die eigenlijk ook Slachtoffers zijn. Zo komen aan het woord en in beeld. Zelf of door anderen. Zoekers. Zoekers in de complexiteit van ons construct van Dader en Slachtoffer… Ik ook, zoeker naar voorbij de paradox. Kan ik ‘herdenken’ en ‘bevrijden’ tegelijk? Hoe kom ik voorbij de paradox?
De Slachtoffers wijzen naar de Daders. Daders doen wat ze altijd doen: ontkennen, het ideaal uitleggen, schamen, zwijgen, wijzen naar de baas, slachtoffer zijn… Sommigen vragen oprecht vergeving. De Zachte Kracht van Vergeving… Kan het al? Slachtoffers doen wat ze altijd al doen: wijzen, genoegdoening vragen, boosheid, wegkruipen, zwijgen, kwijnen, dader worden…
En wij waarschuwen. Voor herhaling. Herhaling, dat er wéér Daders en Slachtoffers komen. De nuancering van het Daderschap moet voorkomen worden. Zwart-wit mag niet grijs worden. Ons moreel gevoel over ‘goed en kwaad’ mag niet vervlakken. Het is noodzakelijk, dat we niet op drift raken over de ‘foute’ en de ‘goede’ kant in de oorlog. De Dader en de Slachtoffer als opvoedkundig icoon?
Zolang je blijft wijzen naar de Dader blijf je Slachtoffer. Zolang je om genoegdoening vraagt, telkens weer tot op het bot je wonden wil herleven en je niet los kan maken van de collectieve identiteit van Slachtoffer, blijf je Slachtoffer. Rupsje Nooitgenoeg. En je wordt Dader. De macht van de identiteit van het Slachtoffer reikt ver…
Laten we ze (ons) helpen. Zo makkelijk is het niet. ‘Je hebt de keus‘, is te gemakkelijk en duwt mensen in falen. ‘Je creëert je eigen drama’, daarmee creëer je drama: je laat mensen alleen, terwijl jij ogenschijnlijk de weg al weet. ‘Drop the story’, kón het maar, wanneer het Hart zo Bezwaard is. Verzachten. Mildheid. Het Hart van de Aarde.
Herdenken en Bevrijden
Laten we in die 2 Stille Minuten Het Bezwaarde Hart verzachten. Wéten dat een ander Hart Bezwaard is, is genoeg. Alleen Weten, zo min mogelijk woorden, beyond words. De Kracht van de Stilte, de Zachte Kracht van Vergeving, voor Dader en Slachtoffer, toen en nu, in godsnaam, moge Het Bezwaarde Hart zijn last loslaten aan de Aarde, aan de eindeloze mildheid van Moeder Aarde…
5 mei, de Wesak Volle Maan. Vol van Zachtheid en Mildheid. Vol van voorbij Het Bezwaarde Hart. Vol van de Aarde. Bevrijden, zoals het bedoeld is.
Delft 4 mei – Gele Lunaire Krijger – ‘Ik zie, dat èn Daders èn Slachtoffers hetzelfde Bezwaarde Hart hebben. Op de termiek van onze Zachtheid kunnen we ze meenemen’
Wàw Lie – wat heb je dat mooi verwoord.
Ik word er opr-echt stil van. Beyond words.
Dank. Van harte.
Liefs
Griet
Dank je wel! Heb een fijne tijd!