‘Je bent een Kind van de Zon en je bent hier om de Connectie bij het sluiten van de Cycli weer te herstellen’ (Tiahuanaco, juni 2009)

Wanneer de buien wegtrekken en de Zon doorkomt, stappen wij op het labyrint. Luisteren naar Fluisteren op Wereld Aarde Dag. Aarde  en Vuur  zijn onze elementen vandaag, na Lucht en Water vorige week. Het element Aarde maakt dat we stabiliteit en oervertrouwen voelen, het element Vuur maakt dat we Levenskrachtig werelden ingaan, die nog onverkend zijn gebleven. Het labyrint bij Samaya in Werkhoven is een zeer krachtige plek, waar de toegang tot allerlei nog weinig bekende werelden heel gemakkelijk is. Het is zonnig, er staat een frisse Wind en in de Lindebomen naast het labyrint fluit een Vink, dat het een lust is. ‘Echt een Luistervink’.

De Oorspronkelijke Matrix

Presencing in Open Space brengt ons bij het thema voor vandaag: Het Bezwaarde Hart. Het Bezwaarde Hart door de disconnectie met de Goddelijke Matrix. De Goddelijke Matrix kun je begrijpen als een template van onze originele vorm en manier van zijn. Deze Goddelijke Matrix is altijd bewaard gebleven als informatie, in ons, om ons heen, in de Aarde en in de onzichtbare werelden om ons heen. Nu de cycli van de heilige kalenders en bewegingen van de Aarde en de sterren gaan sluiten, kunnen we weer makkelijker contact krijgen met deze Oorspronkelijke Matrix. Je zou kunnen zeggen, dat deze Matrix zich steeds meer ontvouwt voor ons. Steeds beter gaan we die Oorspronkelijke staat weer herkennen en, eenmaal herkent, groeit ook de Vraag om te Belichamen. ‘Goddelijk’ zou je kunnen begrijpen als bedoeld ten tijde van de Schepping. Nog helemaal zonder vervorming, helemaal origineel en kristalhelder. Vandaag, werkend met de elementen Aarde en Vuur wordt onze Aandacht dus getrokken naar een disconnectie, een verbroken Verbinding, tussen deze Goddelijke Matrix en het Hart. Het Hart is Bezwaard…

Het Bezwaarde Hart

In je Lichaam kun je je deze disconnectie gewaarworden rond je Hart: Aan de voorzijde van je Hart, het Ontvangende Hart en aan de achterzijde van je Hart, tussen je schouderbladen, je Goddelijke Cel. Deze twee punten in je Lichaam zijn allebei verzamenpunten, punten waar energie=informatie worden verzameld. De disconnectie wordt voelbaar als een soort membraan, waardoorheen géén uitwisseling is. Dat werkt vise versa: niet van het Ontvangende Hart naar de Goddelijke Cel en omgekeerd: van de Goddelijke Cel naar het Ontvangende Hart. Het Ontvangende Hart verzamelt de levenservaringen door levens heen, de Goddelijke Cel is één van die plaatsen in je Lichaam, waar de informatie uit de Goddelijke Matrix binnenkomt. Dit is dus een dynamiek, die zich afspeelt in jouw eigen unieke verbinding met jouw Oorspronkelijke Matrix. Het Bezwaarde Hart, het niet meer doorlaatbare membraan, kan hersteld worden om de connectie te herstellen. Tussen de twee verzamelpunten…

Het Herstel van het Bezwaarde Hart.

‘Je bent een Kind van de Zon’, dat is wat zich als eerste meldt, wanneer we ons verdiepen in het Verzoek, dat voorligt. Het is belangrijk èn het juiste Moment om de Connectie te herstellen, nu de cycli in 2012 gaan sluiten. En dat we daarbij zorgvuldig en in een sterke gecentreerdheid zullen werken, wordt vlot duidelijk in een kaartlegging. Het herstel van deze connectie zoekt nog zijn vorm, zijn nieuwe vorm. Een nieuwe vorm voor onze samenleving, waar de disconnectie door het Bezwaarde Hart zo goed voelbaar is. Het Bezwaarde Hart vraagt een subtiele Aanpak en is al te gevoelig voor verstoring, harde taal, snelle conclusies… Het Bezwaarde Hart vraagt niet om verbale analyses of intellectueel verklaren, vrolijk gekakel, spirituele uiteenzettingen, conflictmodellen of spitsvondige dialogen… Wat vráágt Het Bezwaarde Hart om te herstellen?

De Kracht van de Stilte

‘Hablaís demasiado’, zegt Santiago tegen mij. ‘Jullie praten teveel’. Ik help hem bij de afwas. De borden ratelen door onze handen. Verder is het stil. Ik kan het even doen met zijn antwoord op mijn vraag hoe de onrust te hanteren in de reisgroep. ‘Hablaís demasiado’, jullie praten teveel. Even later zitten we samen in zijn tuin en staren in de donkerenacht boven Lake Titicaca. Ik val stil van de intense sterrenpracht van deze winternacht. Hij laat me voelen wat hij bedoelt. Hoe je je Bezwaarde Hart verzorgt. Onder mijn voeten klopt sonoor het Hart van Pachamamma. Haar Hart zoemt zachtjes en stevig in mijn BaarMoeder. Oneindige Stilte en DraagKracht, op dit Fundament lost alles op. Beyond Words… Hier begint de eerlijke reflexie, in deze Stille Kracht van Pachamamma… Zij luistert, stil en ontvankelijk, vol van Haar zegenende Kracht. Opbloeiing, dat is Haar wens, alleen dàt heeft Zij met ons voor… Ik laat mij stil door Haar omhullen. Zij leert mij de Kracht van de Stilte en de eindeloze Tijd en Ruimte, waar alles oplost en een volgende Ordening kan aannemen. Een Oorspronkelijke Ordening, zoals we bedoeld zijn ten tijde van de Schepping: houden van…
Stil lopen we het labyrint op. Een paar paardenbloemen tussen de paden staan zonnig om ons heen. Je bent een Kind van de Zon. Ieder loopt met haar eigen ingang om Het Bezwaarde Hart te herstellen: familielijnen, oude religeuze ideeën en karikaturen over het vrouwelijke principe, diep verdriet van onbereikbaarheid en de nog niet begrepen Kracht van de Dood en Verandering… De Vurige Aarde opent zich voor ons en haar heilzame Warmte werkt in op onze fysiek lichamen, waar de herinneringen liggen opgeslagen… We vertrouwen Het Bezwaarde Hart toe aan de Aarde… de Connectie herstellend… de Kracht van de Stilte. ‘Er gaat een wereld voor ons open…’
Met dank aan de inspiratie en het toegewijde werken van de Reisgenoten op dit labyrint.
Delft, 23 april 2012 – Rode Zelfbestaande Slang – ‘Ik gebruik het Vuur en de Vitaliteit om een leven vol van Verandering en Evolutie vorm te geven’

 

 

Het Bezwaarde Hart – ‘herstel de connectie met de Oorspronkelijke Matrix’
Getagd op:                             

5 gedachten over “Het Bezwaarde Hart – ‘herstel de connectie met de Oorspronkelijke Matrix’

  • 26 april 2012 om 17:41
    Permalink

    Hoi Lie – Wat mooi! Het beeld van de paardebloem herinnert mij aan een gedicht dat ik enkele jaren geleden zelf schreef … Liefs, Griet

    TRANSFORMATIE

    Hé lieve paardebloem
    je bent er weer
    Al duurt de winter nog zo lang
    ooit breekt de lente toch weer door

    Wat sta je hier
    zo mooi te wezen
    In al je eenvoud
    openbaar je mij
    de kracht van transformatie

    Jij o zo mooie pluisjebol
    met zaadjes vol beloften
    En kinderen die in jou geloven
    terwijl ze wensjes doen

    Hé lieve paardebloem
    wat fijn dat je er bent
    Ik zie in jou de toverkracht
    van spontane transformatie

    Zucht

    Ik ben wat ongeduldig soms
    maar kijk naar jou en zie
    hoe de natuur haar eigen ritme volgt
    De wind neemt niet ineens
    alle zaadjes met zich mee
    maar één voor één
    op het ritme van haar adem

    Ik kijk en ik verwonder mij
    ik vertrouw en geef mij over
    aan mijn eigen wonder

    ’06.05.18 Griet Geeraert

  • 27 april 2012 om 09:27
    Permalink

    Dank je wel, Griet, voor je lieve Paardebloem…
    Ik blaas en doe een wens… voor Het Bezwaarde Hart… dat het de Eindeloze Mildheid van het MoederHart van de Aarde weer vindt…
    Lie-fs

  • 1 mei 2012 om 10:31
    Permalink

    bedankt lie mooi geeft veel inzicht in hoe en wat.
    ,de rhodochrosiet steen helpt me hierbij, ook van Moeder Aarde ontvangen, maar door het verhaal ben ik haar weer intenser aan het gebruiken.

Reacties zijn gesloten.