Luisteren naar Fluisteren op het Labyrint, dat is wat 33 deelnemers naar Samaya te Werkhoven trok op 30 oktober, De Dag van de Stilte.
Een windstille dag in de prachtige tuin onder een lichtgrijs wolkendek, een haas, die mij langdurig aankeek en twee rondcirkelende buizerds in de populieren, die al jaren in de wind hangen. Stil.
Op deze Witte Spectrale Hond dag in de Tzolkin brengen we met een veelkleurige groep een krachtige Impuls van de bereidheid om voorbij de grenzen van ideeën, verwachtingen, tradities te gaan en de Stilte binnen te gaan om de Universaliteit te ervaren, de veelkleurigheid te ervaren van wie je op het labyrint ontmoet.
De Stilte maakt nieuwsgierig en open-minded, voert voorbij het oordeel en maakt dat je benieuwd wordt naar de ander zonder je eigen Stilte en Midden te verliezen.
Een zachte wind ruiste tussen ons door en nam onze wensen in ontvangst. De buizerds zaten hoog in de populier. De Stilte en de Veelkleurigheid.
‘harmonieus met zo velen een eenheid vormend’
‘grote, volle ruimte, beschermd en stil’
’tijdens het lopen in stilte kon ik stap voor stap loslaten en werd het stil in mij’
‘ruimtegevend, leeg qua gedachten en vol energie tegelijkertijd’
‘gezien hoe de onderlinge verbondenheid verstevigd wordt en waar niet’
‘het laat me precies zien waar ik nu ben’
‘wat een stilte! mooi om zo met elkaar/zoveel kleuren stil te zijn’
‘ik voelde me rustiger, alsof niets me kon raken’
‘onmetelijke rust en tevredenheid’
‘verademend en zalig om samen de kracht van de stilte te voelen en de sterkte ervan te ervaren’
‘iedereen zegt me iets. Ik neem de tijd om te midden van alles míjn eigen stem te horen’
‘in het verlangzamen een gesprek met jezelf voeren’
‘geraakt’
‘we zijn allemaal een groot verhaal in het Grote Verhaal’
‘de Vreugde van het Leven gevierd in Stilte, mijzelf barend’
