Het heldere Blauwe Licht van de ramen in het Noordportaal weerspiegelt op de grafsteen.
Gul golft het getemperde licht over de gehavende geschiedenis van een ‘rijke stinkerd’.
Ik sta in de viering van de Grote of Sint Bavo kerk in Haarlem, toonbeeld van Hollandse gotiek.
Hier in het centrum van de kerk komen alle Richtingen samen.
Terwijl het kleine orgel levendig buitelt over zijn eigen tonen, draai ik langzaam in de Richtingen.
Ik voel hoe de energie van de plek zich opent.
Steeds dieper wervelend ga ik de Aarde in, steeds verder en ruimer openen de verborgen werelden van de kathedraal zich voor mij.
Een wereld van zachtheid en Oorspronkelijkheid, die ik ken van het labyrint in de kathedraal van Chartres.
Op de eerste van de 10 heilige dagen in de Joodse kalender tussen Nieuwjaar en Grote Verzoendag bezoek ik onafgesproken de kathedraal.
Ik beleef deze dagen de oude traditie van Teschoewa: de terugkeer naar mijn Oorsprong.
Onafgesproken? Of weet ik beter?
Waarom trekt dit Godshuis mijn Aandacht op weg naar de Grote Verzoening met mijn Goddelijke Blauwdruk?
De koster herschikt de stoelen per zes-op-een-rij.
Het orgel kabbelt voort met lage tonen op de linkerhand, fluittonen op de rechter.
Ik ga een stille wereld binnen.
Het hemelsblauwe Licht door glas-in-lood fluistert ‘Vrede en Verdraagzaamheid’.
Hoe lang kan ik er naar kijken, voordat het Blauwe Licht in mijn lichaam stroomt om mijn Oorspronkelijke Imprint weer aan te lichten?
De Waarheid omtrent mijzelf..
Staand in het Blauwe Licht op de viering, Teschoewa.
Stil vraag ik om weer bijgeschreven te mogen worden in de boeken van God.
Even later komt het orgel tot rust.
(Haarlem, 29 september 2011)
